کارکرد نظام امارت در احیای هویت ایرانی در دوره‌ی اسلامی(سده سوم تا پنجم ه.ق)

شکل‌گیری و تکوین نظام امارت و عملکرد آن در تاریخ ایران دوره اسلامی از جایگاه و اهمیت بسزایی برخوردار می‌باشد. نظام امارت به مثابه‌ی ساختاری سیاسی در سده‌هایمیانه و در عصری که هویت ایرانی دچار بحران شده بود، باعث احیا و تداوم هویت ایرانی گردید. در این جهت، نظر به نقش و جایگاه نظام امارت‌ در پیوستگی و استمرار هویت ایرانی، نوشتار حاضر سعی در پاسخگویی به این سوال مهم دارد که نظام امارت به عنوان نماد نظام سیاسی و میان پرده‌ی تاریخی جامعه ایران در سده‌های سوم تا پنجم هـ.ق، باتکیه بر کدام کار ویژه‌ها مبادرت به احیا و تقویت هویت ایرانی نمودند؟ نتایج حاصل از این مقاله که با رویکرد توصیفی-تحلیلی معمول در پژوهش‌های تاریخی انجام گرفته، بیانگر آن است که نظام‌های امارتی همچون سامانیان، غزنویان و آل‌بویه، با بهره‌گیری از عوامل و اشتراکات تاریخی و فرهنگی، و نیز در پرتو دین اسلام در احیای هویت ایرانی اهتمام ورزیده و بدین ترتیب هویت ایرانی را در سایه‌ی نظام امارت و در بستر فرهنگ و جامعه ایرانی در دوران اسلامی استمرار بخشیدند.